Συγχαρητήρια!

Τα καταφέρατε. Είστε πια φοιτήτριες και φοιτητές.

– Πού; σας ρωτούν συγγενείς και φίλοι.

– Στη Φλώρινα.

Η Φλώρινα, μια τελεία στην άκρη του χάρτη. Βορειοδυτική εσχατιά.

Η Φλώρινα, ένα τοπίο στην ομίχλη, όπως  την είδε και ο πολυβραβευμένος  μας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος.

Τη Φλώρινα, δεν την έχετε, οι  περισσότερες και οι περισσότεροι, ακόμη  γνωρίσει.

Βρίσκεστε ακόμη μακριά της.

Και, σας διαβεβαιώνω, χά – νε – τε, ναι, χάνετε κυριολεκτικά.

Η Φλώρινα, με την υπέροχη χρωματική  παλέτα της φύσης…΄Ολοι οι τόνοι του φθίνοντος Φθινοπώρου.

Τα χρώματα που κάποτε μάγεψαν προπολεμικά και τον ποιητή μας Γιώργο  Σεφέρη.

“Η Φλώρινα ευτυχώς”!

γράφει… Έπειτα από μακριά πορεία σε βροχερούς και δύσβατους χωματόδρομους…

“Η Φλώρινα ευτυχώς”

Φλώρινα, οι μέρες μικραίνουν.

Ο καιρός ψυχραίνει.

Τα θερμαντικά και οι σόμπες δουλεύουν εδώ και καιρό.

“Στη Φλώρινα εξακολουθούν ακόμη να υπάρχουν οι τέσσερις εποχές”, τόνιζε ο ποιητής μας Μίμης Σουλιώτης.

Φέτος, η απόστασή μας μακρινή.

Μας βλέπετε “εκ του μακρόθεν”, τήλε, στην  οθόνη.

Tηλεμαθήματα, τηλεπαραδόσεις,  τηλεπαραγγελίες για “πακέτο”…

Μη μας κάνετε delete; σας παρακαλώ..

Ε, κανένα  like, που και που…

Για ενθάρρυνση…

Και ερωτήσεις,  μηνύματα με το chat, μη διστάζετε!

Συντομεύω.

Δυο λέξεις μόνον ακόμη.

Λατινικά.

Carpe Diem!

Nα επωφεληθείτε από την ημέρα.

Την κάθε ημέρα.

Να αδράξετε την  ευκαιρία για διάβασμα λογοτεχνίας, μουσική, διαδικτυακή  παρακολούθηση παραστάσεων, ναι, σας το λέω, στο Μέγαρο και δωρεάν!

Είτε, επίσης  βελτίωση ή και εκμάθηση  νέων ξένων γλωσσών

Μην το βάλετε, μην το βάζετε κάτω…

Η καραντίνα μπορεί να γίνει και  ογδοντίνα!

Ευτυχώς που υπάρχει εδώ και τριάντα χρόνια το διαδίκτυο.

Σαν χθες, 12/11/1990

Να ευχαριστήσουμε τον ‘Άγγλο εφευρέτη του.

Όλες και όλοι θα έπρεπε να τον μνημονεύουμε.

-“Τhank you, thank you, Mr. Tim Berns Lee.

Ακριβώς εδώ και 30 χρόνια, το 1990…

Υγεία, πάνω απ’ όλα υγεία.

Για εσάς και τους δικούς σας.

Καλή σας Πρόοδο.

Θερμό καλωσόρισμα.

Εκ του μακρόθεν.

Σε καιρούς πανδημίας.

Ανυπομονώ να βρεθούμε διά ζώσης.

Να γευθούμε  μαζί τις κόκκινες πιπεριές, χάρμα οφθαλμών και επιτομή της φύσης στη γεύση, ελέφαντες Πρεσπών, ναι ελέφαντες ( εδώ υπάρχουν εκτός από τα φασόλια γίγαντες και τα μεγαλύτερα, οι ελέφαντες).

Στον κατάλογο ακόμη το μενού μπορεί να περιλαμβάνει “μακάλο”,  πέστροφες Αγίου Παντελεήμονα, κότσι ή κεμπάπια.

Για επιδόρπιο, τούτην την εποχή, κυδώνια ψητά καραμελέ, την άνοιξη οι φημισμένες φράουλες.

Kι ύστερα να χορέψουμε, όλοι μαζί, Λεβέντικο λυτό χορό…Τον γνωστό και ως “πουστσένο”.

Λοιπόν;

Οι Άγγλοι θα το έλεγαν:

Looking forward to meet you…Very soon!

Και χωρίς μάσκες!

 

Σταύρος Καμαρούδης
Αναπληρωτής Καθηγητής Π.Τ.Δ.Ε.